“სხვა თანაბარ პირობებში ბიუჯეტის მაღალი დეფიციტი ხელს არ უწყობს ინფლაციის დონის შემცირებას. იმ შემთხვევაში თუ დეფიციტი უფრო მაღალი იქნება, ვიდრე დაგეგმილი იყო, მას ინფლაციის დონეზე გავლენა ექნება. როგორც აღვნიშნე, აღდგენილი მოთხოვნა, რა თქმა უნდა, კარგია ეკონომიკისთვის, მაგრამ ეს ინფლაციის შემცირებას და 3%-იან მიზნობრივ მაჩვენებელთან დაბრუნებას ხელს უშლის. რაც უფრო გვიან დავბუნდებით ამ მაჩვენებელს, უფრო მეტად შეიძლება გაიზარდოს მაღალი ინფლაციური მოლოდინები.
მოთხოვნის ისეი სტიმულირებას, რომელიც ინფლაციურ პროცესებს იწვევს, მხოლოდ ხანმოკლე სარგებელი აქვს და საშუალოვადიან ან გრძელვადიან პერიოდში, პირიქით, უფრო დაბალ შემოსავლებს და არასტაბილურობას განაპირობებს. სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ფისკალური დეფიციტი შემცირდეს და უფრო მალე დაუბრუნდეს იმ დონეს, რაც პანდემიამდელ პერიოდში იყო. მოსალოდნელზე მაღალი ფისკალური დეფიციტის შემთხვევაში, ინფლაციაზე დამატებითი წნეხის თავიდან ასარიდებლად ეროვნულ ბანკს მოუწევს მონეტარული პოლიტიკის კიდევ უფრო გამკაცრება. აქედან გამომდინარე, ფისკალური კონსოლიდაცია მნიშვნელოვანია”, - აცხადებს გვენეტაძე.
2022 წლის ბიუჯეტი 4.2%-იან დეფიციტზე არის დაგეგმილი, თუმცა პანდემიური კრიზისის გამო, როგორც 2021 წლის ასევე 2020 წელს დეფიციტი განსაკუთრებულად მაღალი იყო. შარშან დეფიციტმა რეკორდულ 9.4%-ს მიაღწია, წელს კი 6.7%-მდე შემცირდა. მაღალი დეფიციტით ბიუჯეტის დაფინანსებას აქვს უკუჩვენება და ის ინფლაციაში გამოისახება.
2022 წლის ბიუჯეტი 4.2%-იან დეფიციტზე არის დაგეგმილი, თუმცა პანდემიური კრიზისის გამო, როგორც 2021 წლის ასევე 2020 წელს დეფიციტი განსაკუთრებულად მაღალი იყო. შარშან დეფიციტმა რეკორდულ 9.4%-ს მიაღწია, წელს კი 6.7%-მდე შემცირდა. მაღალი დეფიციტით ბიუჯეტის დაფინანსებას აქვს უკუჩვენება და ის ინფლაციაში გამოისახება.
