აქვე აღსანიშნავია, რომ მიმდინარე წლის მესამე კვარტალში გლობალურმა ცენტრალურმა ბანკებმა 20 მილიარდი დოლარის ღირებულების 400 ტონა ოქრო შეიძინეს, რაც რეკორდული მაჩვენებელია.
ოქროზე მოთხოვნის ზრდა მსოფლიოს მასშტაბით სამომხმარებლო ფასების მკვეთრი მატებითა და გეოპოლიტიკური რისკების ზრდითაა განპირობებული. ზოგადად, ოქრო ინფლაციისგან ჰეჯირების ერთ-ერთ ტრადიციულ საშუალებად ითვლება, ცენტრალური ბანკები კი მას ფინანსური არასტაბილურობისგან თავის დასაზღვევად ყიდულობენ.
გასულ 24 საათში უნცია ოქროს თითქმის 50 დოლარით გაძვირება ინვესტორების მოლოდინებთანაა დაკავშირებული. ფედერალური სტატისტიკის ბიუროს ინფორმაციით, ოქტომბერში ამერიკის შეერთებული შტატების მასშტაბით ინფლაციის დონე მოსალოდნელზე მეტად, კერძოდ, 7.1%-იან ნიშნულამდე შემცირდა. საქმე ისაა, რომ აშშ-ის ფედერალური რეზერვი ქვეყანაში მონეტარული პოლიტიკის განსაზღვრისას ყველაზე აქტიურად სწორედ ინფლაციის სტატისტიკას აკვირდება.
ექსპერტების შეფასებით, CPI-ს შენელება ფედერალური რეზერვის მიერ მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრების ტემპის შენელებას გამოიწვევს და დღეს FED-ს რეფინანსირების განაკვეთის 0.50%-იანი ზრდისკენ უბიძგებს, ნაცვლად 0.75%-ისა. გარდა ამისა, სამომხმარებლო ფასების ზრდის ტემპის შენელება აჩენს იმის ფიქრის საშუალებას, რომ FED-მა გამკაცრების პროცესი რამდენიმე თვით ადრე დაასრულოს.
ზოგადად, ოქროსა და დოლარს შორის საპირისპირო მიმართებაა. საპროცენტო განაკვეთების ზრდა ინვესტორებს უბიძგებს, თავიანთი კაპიტალი არა 0%-იანი ამონაგების მქონე ოქროში, არამედ სახაზინო ობლიგაციებსა და უცხოურ ვალუტაში დააბანდონ, განსაკუთრებით კი აშშ-ში, სადაც ფედერალური რეზერვი მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრების აგრესიულ სტრატეგიაზეა გადართული.
აგრეთვე გასათვალისწინებელია ისიც, რომ აშშ-ის ფედერალური რეზერვის გადაწყვეტილებას გლობალურ ეკონომიკაზე დომინოს ეფექტის მსგავსი გავლენა აქვს, მის მიერ გამკაცრების ტემპს შენელება ევროპის, დიდი ბრიტანეთის, კანადისა თუ ავსტრალიის ცენტრალურ ბანკებსაც მსგავსი გადაწყვეტილების მიღებისკენ უბიძგებს. მსოფლიოს მასშტაბით შემსუბუქებული მონეტარული პოლიტიკა და დასუსტებული ეროვნული ვალუტები ოქროს ინვესტორებისთვის განსაკუთრებით ხელსაყრელია.
