მთიანი ყარაბაღის რეგიონში მხარეებს შორის კონფლიქტის ესკალაციას, საწყის ეტაპზე, აზერბაიჯანულ და სომხურ ობლიგაციებზე ნეგატიური ზეგავლენა ჰქონდა.
კონფლიქტის დაწყების პირველ კვირას, სამთავრობო და კორპორაციული ობლიგაციების ძირითადი ინდექსი სომხეთის შემთხვევაში საშუალოდ 1.5%-ით დაეცა, რაც იმას ნიშნავს, რისკის ზრდის ფონზე, სავალო ფასიან ქაღალდზე საპროცენტო განაკვეთმა მოიმატა, ობლიგაციის ფასმა კი იკლო.
აზერბაიჯანის შემთხვევაშიც ვითარება ანალოგიური იყო, თუმცა ობლიგაციების საშუალო ვარდნის მაჩვენებელმა 1% შეადგინა. საინტერესოა, რომ გრძელვადიან ობლიგაციებთან მიმართებით გაუფასურების მაჩვენებელი უფრო მკვეთრი იყო, რაც იმ მარტივი მიზეზით აიხსნება, რომ რეგიონის გრძელვადიან პერსპექტივასთან დაკავშირებით ინვესტორებს მოლოდინები გაუუარესდათ.
გასათვალისწინებელია, რომ სომხური და აზერბაიჯანული ობლიგაციები საერთაშორისო საფონდო ბირჟაზე არ ილისტება, ამიტომაც ბონდების ფასების ცვლილება მყისიერად არ აისახება. ასევე უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ აზერბაიჯანულ-სომხურ ბონდებთან წვდომას, ძირითადად, ადგილობრივ ბაზარზე წარმოდგენილი საბროკერო ფირმები იძლევიან, ამიტომაც დღიური ბრუნვისა და ლიკვიდურობის მაჩვენებელი საკმაოდ დაბალია.
მწირი სტატისტიკური მონაცემების მიუხედავად, ფაქტია, რომ ინვესტორებმა კონფლიქტის გამწვავება ნეგატიურად მიიღებს.მართალია, ამ ეტაპზე კონფლიქტი გაყინულია და სომხეთმა ყარაბაღის რეგიონში ფაქტობრივი კაპიტულაცია გამოაცხადა, მაგრამ ინვესტორები რეგიონულ ობლიგაციებთან დაბრუნებას მაინც არ ჩქარობენ.
ამ ეტაპისათვის, სომხური ობლიგაციების ამონაგები 27.4 საბაზო პუნქტითაა შემცირებული, აზერბაიჯანის შემთხვევაში კი საპროცენტო ამონაგების ზრდის მაჩვენებელი 112.8 საბაზრო პუნქტს შეადგენს.
თუმცა, ობლიგაციების თუ ბონდების ბაზარს მსოფლიოში არ უდგას საუკეთესო პერიოდი.