სებ-ის ყოფილი პრეზიდენტი რომან გოცირიძე მიიჩნევს, რომ „ქართულ ოცნებას“, IMF-ის პროგრამიდან „მიღებული ფული კონტროლის გარეშე უნდა“.
როგორც მან, BMGTV-ის გადაცემაში „ანალიტიკა“ განაცხადა, მას შემდეგ რაც „საქართველო რუსულ ჰაბად იქცა“, IMF-ის პროგრამიდან მიღებული თანხა "ოცნებას" ეცოტავა.
„ოცნებას უნდა ფული კონტროლის გარეშე - მათ უნდათ IMF-ის პროგრამა, რომელსაც ბევრი სიკეთე მოსდევს, მათ შორის დიდძალი ოდენობის ფული, რეპუტაცია, ინვესტორებისადმი სიგნალი, რომ საქართველოში მაკროეკონომიკურად ყველაფერი კარგად არის და ასევე სხვა სარეიტინგო კომპანიების მიერ დადებითი განწყობების შექმნა სავალუტო ფონდის პროგრამის შემთხვევაში. პროგრამა რომ არ ყოფილიყო, საქართველოს ფინანსური სისტემა არ იარსებებდა პანდემიის პერიოდში. ამ პროგრამის ფარგლებში საქართველოს შეეძლო მხოლოდ, 280 მილიონი დოლარი მიეღო. ერთი შეხედვით ეს თანხა დიდი არ არის, მას შემდეგ რაც რუსეთიდან წამოსული 2 მილიარდ ნახევარი ეროვნული ბანკის რეზერვებში დაილექა, საქართველო რუსულ ჰაბად იყო გამოყენებული.
მთავრობას გაუტკბა და თქვეს: „რა არის ჩვენთვის 280 მილიონი,როცა რაღაცებს გვთხოვენ“ და აქ გამოჩნდა თუ რისი გაკეთება არ უნდათ“, - განაცხადა რომან გოცირიძემ და დასძინა, რომ პანდემიის დროს საქართველომ სავალუტო ფონდიდან ორ ტრანშად მიიღო 1 მილიარდი დოლარი, რაც მისი მოსაზრებით შეღავათიანი სესხია და ვერცერთ ფინანსურ ბაზარზე საქართველოს ხელისუფლება ვერ შეძლებდა კრიტიკულ ვითარებაში ამდენი ფულის მოზიდვას.
როგორც რომან გოცირიძე ამბობს, მთავარი მიზეზი, რის გამოც სავალუტო ფონდის პროგრამა შეჩერდა, ის არის, რომ საქართველოს მთავრობა სახელმწიფო საწარმოების რეფორმას არ ასრულებდა.
„ძალიან ეშმაკურად იყო ნათქვამი, ისეთი პროგრამა უნდა იყოს, ორივეს ინტერესს აკმაყოფილებდესო - სავალუტო ფონდს არანაირი ინტერესი არა აქვს, მისი ინტერესია სიმბოლური პროცენტი რა პროცენტიდან მთავრობებს ის სესხს აძლევს. მაგრამ სავალუტო ფონდის ინტერესია, ქვეყანაში მაკროეკონომიკური სტაბილურობის მიღწევა და ისეთი რეფორმების გატარება, რომელიც ქვეყნის ბიუჯეტს დააბალანსებს და ქვეყნის ეკონომიკურ ზრდას შეუწყობს ხელს.
საქართველოს მთავრობა არ ასრულებდა სახელმწიფო საწარმოების რეფორმას და ამიტომ დასამარდა სავალუტო ფონდის პროგრამა“, - განაცხადა მან.
